Yeşaya Isaiah Ne Demektir 2024

Yeşaya Isaiah Ne Demektir 2024

Yeşaya, Isaiah, öncelikle bir kişinin adıyla, özellikle de İbranice İncil’den (Eski Ahit) bir peygamberle ilişkilendirilen bir isimdir. Yeşaya Kitabı, İncil’in önemli bir bölümünü oluşturur ve Yeşaya peygambere atfedilen kehanetleri içerir. Isaiah, hem Yahudi hem de Hıristiyan geleneklerinde önemli peygamberlerden biri olarak kabul edilir.

İşaya Kitabı, Mesih’le ilgili kehanetleriyle bilinir ve yargı, kurtuluş ve İsrail ulusunun geleceği temalarını içerir. Hıristiyan teolojisinde İşaya Kitabı’ndaki birçok ayet, İsa Mesih’in gelişini önceden bildirdiği şeklinde yorumlanır. İşaya Kitabı, her biri çeşitli kehanetler, öğretiler ve tarihi açıklamalar içeren birçok bölüme ayrılmıştır.

İşaya aynı zamanda çağdaş toplumdaki İncil’deki peygamberle alakası olmayan bireylere de verilen bir isim olabilir. Birçok kültürde ve dilde ortak bir isimdir.

Isaiah’ın vizyonu

Hayatında kaydedilen en eski olay, şimdi İşaya Kitabı’nın altıncı bölümünde bulunan kehanete çağrıdır; bu yaklaşık MÖ 742’de meydana geldi . Onu peygamber yapan vizyon (muhtemelen Kudüs Tapınağı’nda ) birinci şahıs anlatımıyla anlatılıyor. Bu anlatıma göre o, Tanrı’yı ​​”gördü” ve ilahi görkem ve kutsallıkla olan temasından şaşkına döndü. O, Tanrı’nın İsrail halkına gönderilecek bir elçiye olan ihtiyacının acı verici bir şekilde farkına vardı ve kendi yetersizlik duygusuna rağmen, kendisini Tanrı’nın hizmetine sundu: “İşte buradayım! Bana gönderin.” Böylece kendisine ilahi sözü duyurmakla görevlendirildi . Kolay bir iş değildi bu; kendi halkını mahkum edecek ve ulusun parçalanıp yok olmasını izleyecekti. Kendisi bunu anlatırken, böyle bir mesajla geldiğinde sert bir muhalefet, kasıtlı inançsızlık ve alayla karşılaşacağının ve buna karşı içsel olarak güçlendirilmesi gerekeceğinin fazlasıyla farkındaydı. Bütün bunlar ona bir vizyon şeklinde geldi ve ani, kesin ve ömür boyu sürecek bir kararlılıkla sona erdi.

İşaya’nın teolojisi

Yeşaya, Isaiah’ın en çok İsrail geleneğine dayandığı ve Amos’un düşüncelerine aşina olduğu teolojisidir . İşaya onunla ve insanlarla, İsrail ile Tanrısını özel bir bağın bir araya getirdiğine dair uzun süredir devam eden bir geleneği paylaştı. Ataerkil çağlardan beri aralarında bir anlaşma, ciddi bir “ Antlaşma ” vardı : İsrail Tanrı’nın halkı, o da onların Tanrısı olacaktı. Onları seçmiş ve onlarla ilgilenmişti. Onların refahına olan ilgisi açıkça ortaya konmuştu. Geleneksel mesaj buydu. Isaiah bu eski geleneği biliyor ve onurlandırıyordu; ancak daha da önemlisi, Amos’un bu düzenlemenin tamamen şarta bağlı, halkın davranışına bağlı olduğu yönündeki inancını da paylaşıyordu . Amos’un Samiriye’de onun hakkında gördüğü ve İşaya’nın Kudüs’te gördüğü davranışlar bu Antlaşma’yı iptal edebilirdi – aslında öyle yapmıştı; İşaya’nın beşinci bölümündeki bağ benzetmesinin anlamı budur. Burada Tanrı, mahsulü olan adaletsizlik ve şiddetin “yabani üzümlerine” kızan, onun bakımını ve korumasını elinden almakla tehdit eden dikkatli ve çalışkan bir bağ yetiştiricisi olan İsrail’e benzetilir.

Isaiah’ın tanıdığı şekliyle İsrail’in Tanrısı, 8. yüzyıl İsrail’inde yaygın olan mutlak adaletsizlik ve bunun sonucunda ortaya çıkan sefalet tablosuna uymuyordu . İşaya’nın tanıdığı şekliyle bu halkın Tanrısı için kişiler önemliydi. Aslında Tanrı, tebaasının kendisi için sık sık prova ettiği ritüelleri nasıl yerine getirdiğinden çok, insanlarla ilgileniyordu. 29. bölümün 13. ayetinin ve 1. bölümün 10’dan 15’e kadar olan ayetlerinin harfi harfine yorumlanması, Tanrı’nın tapınma hareketlerini tiksindirici bulduğunu ileri sürebilir ve bu da İşaya’nın kastettiği şey olabilir. Tanrısının kutsallığı -ötekiliği- karşısında dehşete düşmüştü ve et, tahıl ve pohpohlama gibi geleneksel armağanların yakışıksız ya da en azından alakasız olduğunu düşünmüş olmalı. Her ne kadar Amos gibi İşaya da çoğunlukla mutlak ifadelerle konuşuyor gibi görünse de, aslında bu iki pasajı (bazı bilim adamlarının yaptığı gibi) daha az katı bir şekilde yorumlamak ve onun göreceli terimlerle konuştuğunu ve dini değerler ölçeğinde şunu söylemek mümkündür: o yalnızca ahlaki davranışı ritüel uygunluğun üstünde sıraladı .

Isaiah’ın teolojisi, Tanrı’nın geleneksel olarak halkını ulusal tehlikeden kurtarmak için insanlık sahnesine girerek tarihi şekillendirdiği şeklindeki bazen rahatlatıcı görüşü içeriyordu. Ancak Isaiah’ın rahatsız edici tahminine göre, Tanrı kendi sapkın ulusunu cezalandırmak için oldukça uygun bir şekilde müdahale edebilir ve bu amaçla bir insan aracı (örneğin, galip gelen bir düşman) kullanabilir.

Isaiah, belki de aradan on yıl geçtiği için, Amos’tan daha kolay bir şekilde ajanın kimliğini tespit edebilmişti: Asur . İşaya’nın kehanet çağrısı, kabaca, Tiglat-pileser III’ün ( M.Ö. 745-727’de hüküm sürdü ) muzaffer generalliği altında Asur imparatorluğunun batıya doğru genişlemesinin (göreceli bir hareketsizlik döneminden sonra) başlangıcıyla örtüşür . Güncel olaylar peygamberin dikkatinden kaçmadı. Görünüşe göre Isaiah, Amos’un yaptığı gibi kehanetleri okumuş; Asur’da Tanrı’nın gazabının aracını açıkça görebiliyordu: “Ah, Asur, öfkemin asası, öfkemin asası! Onu tanrısız bir ulusun üzerine gönderiyorum…” (10:5-6).

Alıntıdır.

Yabancı Dinler Bölümü İçin TIKLAYINIZ

Isaiah Ne Demektir