Çocuklara Dur Diyen Anne Ve Baba Kalmadı.

Çocuklara Dur Diyen Anne Ve Baba Kalmadı.

Zamanımız bir tuhaflaştı. Bizim çocukluk yıllarımızda misafirliğe gittiğimizde yada her hangi bir yerde çarşıda,pazarda bir şeyleri ellemeye kalksak ensemize tokadı yapıştırırdı annelerimiz,babalarımız.
Şimdilerde ise çocukları gözlerinin önünde her yeri talan ediyor da birisi kalkıp yapma çocuğum cız olur demiyor.
Bir gün Ankara Optimum alış veriş merkezinde dolaşıyorum giyim üzerine fiyat araştırması yapacağım tesadüfen dikkatimi çekti oyuncakçı mağazasına girdim oyuncaklara,sağa,sola bakıyorum hemen karşımda bir çocuk oyuncak raflarını karıştırıyor bende merak ettim acaba birisi dur diyecek mi diye yok kimseden ses yok. Sanki çocuğun annesi babası yok ortalarda. Derken raftaki oyuncaklar döküldü etrafa bazı oyuncakların içinden pilleri dağıldı antenleri kırılan da oldu ama çocuk hala yere dökülen oyuncakları alıp alıp fırlatıyor ona göre bu yaptığı bir oyun olsa gerek.
Artık ben müdahale ettim. Yerden kaldırmaya başladım arkamdan bir ses çocuk oynuyor beyefendi demez mi. Hanımefendi oynuyor tamam da yazık günah değil mi yere düşen bu ürünlere dedim ve oradan uzaklaştım. Anladım bu zamanda  gerçekten  egoistleşmişiz bunun bir başka açıklaması olamaz.
ben,ben,ben dedikçe örf ve adetlerimizden uzaklaşıyoruz. Bir başkasının malına zarar gelsin de bizim çocuğumuz oyununu oynasın işte bu kadar. Sevgiyle kalın.